Fungicyd zwalczający wszystkie kluczowe choroby zbóż. Silne, interwencyjne działanie czyni go doskonałym dodatkiem do wielu kombinacji stosowanych w różnych fazach rozwojowych, jak również doskonałym rozwiązaniem stosowanym solo.
Choroby zbóż obejmują dużą grupę. Wśród nich są także grzybowe choroby pszenicy. Porażone rośliny słabiej rosną, kwitną i owocują. W przypadku dużego porażenia, ich wzrost zostaje zahamowany, a pędy, liście i kłosy są zniekształcane. Porażone rośliny słabiej zimują i wymarzają. W skrajnych przypadkach, zboża zasychają i obumierają. Ochrona zbóż przed tymi chorobami polega gł. na: przestrzeganiu zasad prawidłowej agrotechniki oraz uprawie odmian o podwyższonej odporności na patogeny grzybowe i o niezbyt krótkiej słomie. Niezwykle ważne jest też zaprawianie materiału siewnego fungicydami o działaniu wgłębnym i systemicznym oraz stosowanie oprysków fungicydowych (np. Rubic 125 SC) w momencie, gdy porażenie roślin uprawnych przekroczy próg szkodliwości.
Sprawdź jakie choroby zbóż mogą zagrozić Twojej uprawie >>
Roślina uprawna: | Pszenica ozima | Jęczmień jary | Burak cukrowy |
Agrofagi: | Mączniak prawdziwy, rdza brunatna, brunatna plamistość liści, septorioza liści, septorioza plew, czerń kłosów. | Rdza karłowa jęczmienia, rynchosporioza, plamistość siatkowa liści jęczmienia. | chwościk buraka, brunatna plamistość liści |
Termin stosowania: | Środek stosować zapobiegawczo lub z chwilą pojawienia się pierwszych objawów chorób; od początku fazy strzelania w źdźbło BBCH 30 do końca fazy kłoszenia BBCH 59. | Środek stosować zapobiegawczo lub z chwilą pojawienia się pierwszych objawów chorób; od końca fazy krzewienia BBCH 29 do końca fazy kłoszenia BBCH 59. | Natychmiast po zauważeniu pierwszych objawów chorób. Zabieg powtórzyć, jeśli wystąpiło ponowne porażenie liści buraków. |
Dawki stosowania: | 1 l/ha | ||
Dostępne opakowania: | 1 i 5 litrów | ||
Łączne stosowanie: | Z Sparta 250 EW lub Riza 250 EW: Rubric 125 SC - 0,75 l/ha + Sparta 250 EW lub Riza 250 EW - 0,5 l/ha. |
Pospolita i groźna choroba zbóż. Objawia się charakterystycznym białym, mączystym nalotem na wszystkich nadziemnych częściach roślin. Powodują ją grzyby z rzędu Erysiphales, zwane mączniakami prawdziwymi. Sprzyja temu wilgotne i ciepłe powietrze, wahania temperatury, brak przewiewności i duże zagęszczenie roślin, przenawożenie azotem. Choroba trudna do zwalczania i występuje we wszystkich gatunkach zbóż.
Występowanie:
Choroba wszystkich zbóż, a gł. choroba pszenicy, pszenżyta i jęczmienia jarego. Żywiciele pośredni: rutewka (Thalictrum) i zdrojówka (Isopyrum). Jedna z najgroźniejszych i najpowszechniejszych chorób pszenicy. Powoduje straty rzędu 5-50%. Wywołuje ją grzyb Puccinia triticina. Choroba ta występuje zwykle w cieplejszych i bardziej suchych regionach kraju. Niszczenie tylko żywicieli pośrednich nie wpływa na jej ograniczenie, bo żywiciele ci nie są w Polsce porażani.
Występowanie:
Choroba pszenicy, pszenżyta i żyta. Pojawiła się w latach 80. XX w. i jej szkodliwość stale rośnie. Obniża plon nawet do 50%. Jest powszechna w klimacie chłodnym i wilgotnym, występując wczesną wiosną i jesienią. Atakuje gł. w okresie strzelania w źdźbło i liścia flagowego. Wywołuje ją grzyb mający dwa stadia rozwojowe: workowe Pyrenophora tritici-repentis i konidialne Drechslera tritici-rep.
Występowanie:
Choroba pszenicy pszenżyta, rzadziej innych zbóż. Wywoływana przez grzyby: Mycosphaerella graminicola, Phaeosphaeria nodorum (septorioza plew pszenicy) i P. avenaria. Straty w plonie ziarna wynoszą 5-30%, czasem więcej (w latach bardzo wilgotnych). Objawy chorobowe mogą wystąpić w każdym stadium rozwojowym roślin i są to żółtozielone, później brunatne plamy na liściach, które wraz z rozwojem choroby zlewają się i obejmują także pochwy liściowe.
Występowanie:
Choroba zbóż, występuje powszechnie w pszenicy, rzadziej na pszenżycie i życie oraz jęczmieniu i trawach. Wywoływana przez grzyby w dwóch stadiach rozwojowych: workowym Phaeosphaeria nodorum i doskonałym konidialnym Stagonospora nodorum. Porażenie następuje we wszystkich fazach rozwojowych zbóż. Szczególnie narażone są odmiany o krótkiej słomie. Choroba preferuje lata wilgotne i ciepłe (temp. 22-24 C). Straty plonu pszenicy sięgają do 60%. Objawy mogą być widoczne na wszystkich organach, jednak najbardziej charakterystyczne dotyczą plew, gdzie mają postać brunatnych plam.
Występowanie:
Choroba wszystkich zbóż, często jako następstwo po wcześniejszym porażeniu innym patogenem lub jako następstwo uszkodzeń roślin. Wywołują ją grzyby: Cladosporium herbarium, Alternaria alternata i rodzaj Epicoccum. Choroba ogólnie nie powoduje dużych szkód, jednak przy silnym i wczesnym porażeniu obniża plon (straty 3-4%) i jakość ziarna. Nasilenie choroby wzrasta przed żniwami, przy wilgotnej, deszczowej pogodzie. Objawy na kłosach, liściach i źdźbłach to ciemnooliwkowy lub czarny nalot.
Występowanie:
Choroba pospolita jęczmienia jarego i ozimego, uważana za rdzę dwudomową, choć drugi żywiciel (śniedek baldaszkowaty) nie jest niezbędny. Chorobę powoduje grzyb Puccinia hordei z typu Basidiomycota – podstawczaki. Choroba powoduje obniżenie dorodności i ogólnego plonu ziarna. Poważne straty występują przy porażeniu wczesną jesienią, ponieważ zmniejszają odporność roślin na zimowanie. Choroba preferuje lata ciepłe i suche (temp. 10-20°C i wilgotność 70-90%) z piękną pogodą wiosną i wczesnym latem. Pierwsze objawy pojawiają się na początku lipca na górnej stronie blaszki liściowej, jako bardzo małe poduszeczkowe plamy w kolorze rdzawo-pomarańczowym.
Występowanie:
Choroba zbóż, zwana też plamistością obwódkową zbóż. Preferuje warunki chłodnej (temp. 10-20°C), deszczowej i wilgotnej (80%) pogody. Najczęściej porażenie dopada jęczmień, rzadziej żyto, pszenżyto i niektóre trawy. Chorobę wywołuje grzyb Rhynchosporium secalis. Straty plonu ziarna sięgają 30%. Objawy występują głównie na liściach i pochwach liściowych, rzadziej na plewach, ościach kłosów i ziarniakach. Pierwsze symptomy pojawiają się jesienią, potem wiosną na młodych liściach. Początkowo są to owalne, wodniste i niebieskozielone plamy (dł. 1-2 cm), które potem robią się żółto-brunatne z ząbkowaną obwódką. Choroba występuje w stadium konidialnym, natomiast stadium doskonałe nie jest znane.
Występowanie:
Bardzo groźna choroba jęczmienia ozimego i jarego i niektórych traw. Wywołują ją grzyby w dwóch stadiach: doskonałym Pyrenophora Teres i workowym (konidialnym) Drechslera teres. Porażane są wszystkie stadia rozwojowe roślin (najczęściej liście) i przez cały okres wegetacji. Straty w plonie ziarna sięgają 25%. Sprzyja temu wysoka wilgotność i temperatury oraz silne nasłonecznienie i wiatry. Wyróżnia się dwie formy choroby: typową (NET siatka), nietypową (SPOT plama).
Występowanie:
Pliki do pobrania:
Etykieta:
rubric-125-sc-etykieta.pdf (1.6 MB)
Karta charakterystyki:
rubric-125-sc-karta-charakterystyki.pdf (373.5 KB)